Ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σας λόγια!
https://www.ant1.com.cy/ant1life/life/article/348792/-mia-valitsa-gemati-psifiakes-anamniseis-/
Το πιο κάτω άρθρο γράφτηκε με αφορμή τη συμμετοχή της Μ.Θ στο πλαίσιο των σεμιναρίων/δραστηριοτήτων που διοργανώθηκαν στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Προγράμματος DIAL: Digital Acquisition through Intergenerational Learning (Νο. 2017-1-LV01-KA204-035455) στο οποίο συμμετέχει το Εκπαιδευτικό και Ερευνητικό Κέντρο ‘Emphasys Centre’. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του προγράμματος στο σύνδεσμο http://dialproject.eu/, στο Facebook https://www.facebook.com/DIALerasmusPlus/, και στη διαδικτυακή πλατφόρμα μάθησης moodle.dialproject.eu καθώς και στο τηλ. 22663010.
Ανασκαλίζοντας, τις προάλλες τα ντουλάπια ανακάλυψα τη βαλίτσα του ηλεκτρονικού μου υπολογιστή. Την αγκάλιασα νοσταλγικά. Πόσες αναμνήσεις! Κάθισα κρατώντας την!
Σαν κινηματογραφική ταινία παρέλασαν μπροστά μου θρανία, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, φυλλάδια, δάσκαλοι, συμμαθητές…. Οι αναμνήσεις ζωντανεύουν. Να μας!! Μια ομάδα από γιαγιάδες και παππούδες στο Emphasys Centre. Σε ένα ζεστό, φιλόξενο χώρο, καλλαίσθητο χώρο, άρτια εξοπλισμένο από κάθε άποψη, έτοιμοι όλοι να παρακολουθήσουμε μαθήματα ψηφιακού αλφαβητισμού που επιχορηγεί η Ευρωπαϊκή Ένωση για την τρίτη ηλικία.
Πρώτη μέρα, πρώτο μάθημα. Μαθητούδια θαρρώ νιώθαμε της πρώτης δημοτικού. Το κολλαράκι και η ποδιά μας έλειπε! Ανάμεικτα τα συναισθή,ατα. Χτυποκάρδια στα θρανία!
Αγωνία, άγχος, έγνοια αν θα τα καταφέρναμε. Χαρές όμως και συγκίνηση, γιατί ανταμώναμε παλιούς φίλους μα και συστάσεις για καινούργιες γνωριμίες. Να ‘μαι λοιπόν στα θρανία, εμάς της τρίτης ηλικίας
Γηράσκω και διδασκόμενη! Απίστευτο και όμως αληθινό!
Διδάσκομαι από μαθητή μου!
Άριστες οι πρώτες εντυπώσεις, που συνεχίστηκαν μέχρι τέλους, χάρη στην επιστημονική κατάρτηση, την αγάπη και την απέραντη υπομονή του προσωπικού. Ευχάριστα, δημιουργικά κυλούσε η ώρα στην τάξη, αν και ήταν πρωτόγνωρα, δύσκολα τα μαθήματα.
Ήταν για μας τις γιαγιάδες και τους παππούδες ευχάριστες χρήστιμες εμπειρίες και διψούσαμε να τις κατακτήσουμε. Η εμπλοκή του διευθυντή έδινε μιαν ευχάριστη νότα στην ατμόσφαιρα. Ήρεμος, χαμογελαστός εμπλεκόταν στο μάθημα, τόνωσε το ηθικό μας και παρακολουθούσε με χαρά κάθε μας πρόοδο.
Όλο το προσωπικό μας αγκάλιασε με στοργή. Πίστεψε σε εμάς και δίδαξε με υπομονή και άψογο επαγγελματισμό. Τις καινούργιες μας εμπειρίες τις αποκαλούσαμε “μικρά θαύματα”. Λίγο το΄χετε εγώ η γιαγιά ετών 86 χρονών να μαθαίνω το Skype, το Viber και να βλέπω ζωντανά, να συνομιλώ με τα εγγόνια μου, που είναι στην Αγγλία και Σιγκαπούρη! Θαύμα δεν είναι αυτό, όπως και τόσα άλλα;
Στο μάθημα σίγουρα έχουμε απορίες, ξεχνούσαμε. Τότε είναι που γινόμασταν “γνήσιοι μαθητές” και τυρρανούσαμε το δάσκαλο μας. “Επανάληψη δεν το κατάλαβα” ακουγόταν μια φωνή, ενώ μια άλλη συνέχιζε “SOS τα σβησα “όλα”, “Με διπλό κλικ θα μπω στο internet;” σωστό πανδαιμόνιο. Και ο αγαπημένος μας δάσκαλος με το χαρα;κτηριστικό χαμόγελο και την αφάνταστη υπομονή του τριγυρνούσε ανάμεσα μας οδηγώντας μας αργά και σταθερά στη γνώση.
Το πρόγραμμα του ψηφιακού αλφαβητισμόυ τόσο για τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, όσο και τα ‘έξυπνα τηλέφωνα’ μας έδωσαν την ευκαιρία, τη μεγάλη χαρά να ξεφύγουμε από την απομόνωση. Να βρούμε ξανά τη ζωντάνια μας. Να νιώσουμε πως δεν είμαστε στο περιθώριο, άχρηστοι! Τόνωσε το ηθικό, την αυτοπεποίθηση μας. Ευκόλυνε, έδωσε χρώμα και νόημα στη ζωή μας. Άνοιξε καινούριες λεωφόρους για επικοινωνία. Είναι ένα διαβατήριο μοναδικό για μαγικά ταξίδια. Γιατί με τις γνώσεις που έχουμε κατακτήσει, μπορεί ο καθένας από εμας να ερευνήσει και να ανακαλύψει τομείς που τον ενδιαφέρουν.
Μία λέξη στο Google με τρόπο μαγικό σε ταξιδεύει όπου θες: Χώρες μακρυνές, καθισμένη στο γραφείο μου να απολαμβάνω μουσική Θεοδωράκη, Pavarotti ή να παρακολουθώ “Τη λίμνη των κύκνων”.
Ακόμη με το πρωινό ξύπνημα να ανοίγω τον υπολογιστή μου, ή το έξυπνο τηλέφωνο μου και να διαβάζω τις εφημερίδες, να στέλνω email σε φίλους, να διευθετώ λογαριασμούς, να επικοινωνώ με τα εγγόνια, τους φίλους στο εξωτερικό μέσω Skype. Ακόμα και συναντήσεις για καφέ γίνονται πιο εύκολα τώρα! Μ’ ένα μήνυμα στο Viber group μας ή ένα ‘post’ στο FB group η διευθετούνται τα πάντα: χώρος, ώρα, κέρασμα!
Τι να κρύψω, έγινε πιο εύκολη, πιο όμορφη η ζωή μας. Με τη σειρά των μαθημάτων διαπιστώσαμε πέρα για πέρα πως είχαμε την τόλμη, το θάρρος και τη θέληση, παρά τα 80 και χρονάκια μας, να μελετήσουμε και να κατακτήσουμε τις γνώσεις. Με το γεροντικό μας πείσμα τα καταφέραμε.
Δεν μπορώ να παραλέιψω και μερικά στιγμιότυπα που έδιναν ζωντάνια, γέλιο στα μαθήματα.
Εκεί που είμασταν προσηλομένοι στο μάθημα με το ποντίκι αγκαλιασμένοι “Διάλειμμα, διάλειμμα” φωνάζει μια ζαβολιάρα γιαγία “σας έφερα γλυκά!”. Κουδούνι κανένα δεν κτυπά μα η αίθουσα αδειάζει με εμάς. Τι γέλια! Τι χαρές! Αυτά τα διαλείμματα έγιναν αργά αργά των ομάδα. Οι γνωριμίες έγιναν πια φιλίες.
Μοιραζόμασταν τις χαρές από τις καινούργιες εμπειρίες, αγάπη, φιλιά μα και τις αναμνήσεις από τα μαθητικά μας χρόνια. Είμασταν όλο ζωντάνια, ευτυχισμένοι! Γι’ αυτό το υπέροχο δώρο, τη μεγάλη προσφορά της σειράς μαθημάτων ψηφιακού αλφαβητισμού, άπειρες είναι οι ευχαριστίες και η ευγνωμοσύνη μας προς την Ευρωπαικη Ένωση που στοργικά αγκαλιάζει την Τρίτη ηλικία, οργανώνοντας αυτά τα μαθήματα.
Ελπίζοντας πως το ενδιαφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα επεκταθεί, προσφέροντας τη δυνατότητα σε νέους ‘τρίτης ηλικίας’ μαθητές να συμμετάσχουν, αλλά και σε ‘μας τους παλιούς να εμβαθύνουμε τις γνώσεις και δεξιοτήτες που αποκτήσαμε. Σ’ αυτή την ηλικία η επανάληψη είναι το παν!
Θερμές ευχαριστίες οφείλουμε στο προσωπικό του Emphasys Centre.
Μ. Θεοδοσιάδου
20/7/2019
